Leczenie zawrotów głowy

dr n. med. BARBARA MACIEJEWSKA

specjalista audiolog i foniatra

specjalista neurolog

 

Zawroty głowy i zaburzenia równowagi – czyli choroby błędnika i schorzenia neurootologiczne.

Zawrót głowy to częsty problem dotykający osoby w różnym wieku. Ponieważ dolegliwość ta charakteryzuje się znaczną wieloznacznością, mogą pojawić się trudności w sprecyzowaniu własnych objawów.

Co rozumie się pod pojęciem „zawroty głowy” ?

• wrażenie ruchu ciała
• wrażenie nierówności podłoża
• zachwiania i upadki
• potykanie się
• zapadanie się / unoszenie się
• kołysanie, spadanie
• wrażenie „nieswojej głowy”
• trudności w utrzymaniu równowagi
• uczucie niepewności podczas chodzenia
• brak wyczucia przestrzeni

Zawroty głowy stanowią objaw wielu chorób ogólnoustrojowych, powiązanych z układem nerwowym, przedsionkowym, sercowo-naczyniowym, z narządem wzroku, z zaburzeniami metabolicznymi. Niejednokrotnie zawroty głowy wywołują lęk, silne napięcie emocjonalne i niepokój pacjenta, ponieważ z jednej strony dolegliwości są bardzo nieprzyjemne i przykre, a z drugiej – nie wiadomo jaka jest ich przyczyna.

W czasie wizyty mogą Państwo liczyć na pełne zrozumienie dla swojego problemu oraz profesjonalną i interdyscyplinarna diagnostykę zawrotów głowy.

Zawroty głowy i zaburzenia równowagi towarzyszą różnorodnym chorobom, które najczęściej wynikają z uszkodzenia ośrodkowej i/lub obwodowej części narządu przedsionkowego oraz z zaburzeń układu nerwowego. Z tego powodu dużą uwagę w badaniu otoneurologicznym przywiązuje się do oceny oczopląsu. Cechy oczopląsu mogą wskazywać na obwodowe bądź ośrodkowe pochodzenie patologii. Badanie oczopląsu jest stałym i komplementarnym elementem badania podczas wizyty.

Szczególnym problemem, często niediagnozowanym, są położeniowe zawroty głowy tzw. BPPV (ang.: benign paroxysmal positional vertigo). W czasie wizyty wykonuję również diagnostykę tej choroby, z jednoczesnym wysoko skutecznym leczeniem za pomocą manewrów terapeutycznych.

Co można na to poradzić?

• wprowadzić zindywidualizowane leczenie farmakologiczne, ukierunkowane na przyczynę,
• zastosować manewry ruchowe
• wdrożyć rehabilitację ruchową w celu poprawy funkcjonowania układu przedsionkowego i przywrócenia integracji między poszczególnymi układami odpowiedzialnymi za równowagę (czucie głębokie, wzrok, błędnik, ośrodkowy układ nerwowy) – poprawa sprawności lokomocyjnej i koordynacji ruchowej
• skorzystać z psychoterapii – skuteczna tylko po wykluczeniu przyczyn organicznych, w czynnościowych zawrotach głowy, utrwalonych zachowaniach lękowych (lęk przed zawrotem), migrenie przedsionkowej.

Przebieg wizyty:

• pogłębiony wywiad
• badanie kliniczne interdyscyplinarne: audiologiczne, neurologiczne
• badania dodatkowe otoneurologiczne (w tym m.in. próba kaloryczna, ocena oczopląsu)
• podsumowanie badań
• wdrożenie zindywidualizowanego leczenia oraz ukierunkowana rehabilitacja

Z uwagi na złożoność problemu pierwsza wizyta trwa ok. 1h.

 

Neuromodulacja w szumach usznych

Metoda neuromodulacji to jedna z metod leczenia szumów usznych, wykorzystująca desynchronizację pracy nadaktywnych neuronów.

Istnieje coraz więcej doniesień naukowych wskazujących na zaburzenia pracy neuronów w ośrodkowym układzie nerwowym u osób z szumami usznymi. Neuromodulacja z użyciem aparatu DESYNCRA usuwa nieprawidłową nadaktywną czynność neuronalną na poziomie kory mózgowej, przerywa nieprawidłową impulsację nerwową. Uzyskuje się to dzięki indywidualnie dobranemu programowi dysynchronizacji neuronalnej. W konsekwencji uzyskuje się zmniejszenie głośności i uciążliwości szumów, nawet do całkowitego ich wyeliminowania. Poprawę czynności neuronalnej potwierdzono za pomocą badań EEG.

Warunkiem rozpoczęcia skutecznej terapii tą metodą jest odpowiednia kwalifikacja,  każdorazowo starannie przeprowadzana przed rozpoczęciem leczenia.